Σάββατο 16 Ιουλίου 2016

Νο border Camp: Χωρίς όρια στην ανοχή και στην αδράνεια

 Το ΑΠΘ καλείται να πληρώσει για μία ακόμη φορά, ουσιαστικά μόνο του, τις καταστροφικές συνέπειες από την αδράνεια δεκαετιών που έχουν επιδείξει η πολιτεία και οι αρμόδιοι φορείς της.
Οι εργαζόμενοι και οι φοιτητές του ΑΠΘ ζούμε από χρόνια μια καθημερινότητα αδιανόητη για εκπαιδευτικό χώρο, ειδικά ως προς την ασφάλειά μας και την κατάσταση της δημόσιας περιουσίας! Παρά τις διαρκείς και έντονες διαμαρτυρίες μας, ακόμη και για παραβάσεις του ποινικού κώδικα (όπως η απρόσκοπτη διακίνηση ναρκωτικών στους ανοιχτούς χώρους της πανεπιστημιούπολης), βλέπουμε ότι σχεδόν κανένας δεν είναι διατεθειμένος να αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί, σαν να βολεύονται που ο χώρος εργασίας μας και διδασκαλίας δεκάδων χιλιάδων νέων ανθρώπων γίνεται χώρος ανεξέλεγκτος και ανοιχτός στην παραβατικότητα.
Είναι προσβολή στη νοημοσύνη όλων μας η αντίληψη δήθεν υπεύθυνων κρατικών αξιωματούχων ότι μπορεί να υπάρχει «εύρυθμη λειτουργία» του πανεπιστημίου με κλειδωμένα τα κτήρια, με κλειστά τα εργαστήρια και τις βιβλιοθήκες, με αναστολή της έρευνας. Κι όλα αυτά, επειδή κάποιες ομάδες, ακόμη και από το εξωτερικό(!), εκμεταλλεύονται την ουσιαστική ανοχή και αδιαφορία όλων των φορέων της πολιτείας και συμπεριφέρονται στον χώρο του Α.Π.Θ. σαν να ήταν ιδιωτική περιουσία τους. Δεν έχει σημασία αν δεν συμβεί καμία καταστροφή στο Α.Π.Θ. ή αν γίνουν μικρές ζημιές από τους απρόσκλητους καταληψίες. Σε κάθε περίπτωση, το δημόσιο «αυτοδιοικούμενο» πανεπιστήμιο, εμείς, είμαστε αυτοί που πρέπει να μπορούμε να ορίζουμε τη χρήση του χώρου και των πόρων του −στο πλαίσιο που ορίζει η Πολιτεία.
Δεν μπορεί οι αναγκαστικές και φοβικές αντιδράσεις μας, ο αυτοεγκλεισμός μας, να συνεχίσουν να είναι η μόνη προληπτική πολιτική –εξάλλου, δεν αποδίδει. Γι’ αυτό που ήδη συμβαίνει, και για ό,τι άλλο συμβεί, υπάρχουν υπόλογοι και αυτό πρέπει ευθαρσώς να λεχθεί στον κατάλληλο χρόνο. Αυτό που προέχει τώρα είναι άμεσες λύσεις, με συνεργασία όλων των αρμόδιων φορέων. Είμαστε δίπλα στην Πρυτανεία μας, που πρέπει όμως να εντείνει προς κάθε κατεύθυνση τις προσπάθειές της και, προτού είναι αργά και προτού έρθουν χειρότερα, να ασκήσει όλα τα δυνατά μέσα πίεσης. Την καλούμε να φέρει η ίδια, δημόσια και ανοιχτά, την Πολιτεία προ των ευθυνών της.
Η Πολιτεία οφείλει επιτέλους να παραδεχθεί ότι το πρόβλημα που επωμίζεται το Α.Π.Θ. δεν είναι το ίδιο αρμόδιο, ούτε μπορεί, να το λύσει. Και να αναλάβει να το λύσει αυτή. Αλλά τι μπορούμε να περιμένουμε πλέον από μια Πολιτεία, η οποία, παρά τις μεγαλόστομες διακηρύξεις της, δείχνει με τις πράξεις και τις παραλείψεις της τι λογής πανεπιστήμιο θέλει;

1 σχόλιο:

  1. Πως να υπάρξουν σχόλια κι από ποιούς ; Απο τους υποκινητές ; Απ΄όσους ψωμίζονται, ως δημοσιογράφοι, ως πανεπιστημιακοι, ως πολιτικοί, ως "προοδευτικοί", γενικώς και αορίστως, "διανούμενοι" μετερέποντας το μίσος που διακινούν σε θέσεις και μισθούς ;

    Από τους θιασώτες της κουκούλας, που εξυπηρετεί εξ ίσου,ιδεολογικούς δολοφόνους (μαύρους και κόκκινους), ἑπαναστατημένους" ποινικούς, ασφαλίτες, κυπατζήδες και την διεθνή των μυστικών υπηρεσιών ; Ή μήπως από τα εκκολαπτόμενα όργανα κρούσεως των κομματικών νεολαιών που καλούνται να ψηφίζουν από τα 17 και 16 ;

    Γιατί άραγε δεν προτείνεται νόμος που θα επιβάλει τη δαπάνη αποκατάστασης των ζημιών στον εκάστοτε, κατά τόπ και ύλη αρμόδιο, (πρύτανη, συλλογικό ακαδημαϊκό όργανο, αστυνομική η εισαγγελική, ή στον αρμόδιο,για τον κατεξευτελισμό του ευφημισμού που βάφτισαν "άσυλο", που,με πράξη ή παράλειψη, παρέβη το καθήκον περιφρουρήσεως της δημόσιας περιουσίας ; Γιατί άραγε ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή