Οι συνθήκες για το Πανεπιστήμιο
παραμένουν κρίσιμες. Η συνεχής υποχρηματοδότηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, η
έλλειψη διοικητικού και διδακτικού προσωπικού, οι συνεχείς αλλαγές του θεσμικού
πλαισίου, η καθυστέρηση στη σύνταξη των Οργανισμών και των Εσωτερικών
Κανονισμών, αλλά και φαινόμενα όπως η μικροπολιτική, οι προσωπικές ατζέντες, η
έλλειψη κουλτούρας συνεργασίας ανάμεσα σε θεσμικούς φορείς της ακαδημαϊκής ζωής
αλλά και ανάμεσα στις συνδικαλιστικές παρατάξεις δημιουργούν συχνά καταστάσεις
απόλυτου παραλογισμού, υπονόμευσης των θεσμών και αίσθημα πλήρους απογοήτευσης
στην πλειοψηφία των συναδέλφων.
